Les 202 – Vrije vorm ten opzichte van gestructureerde beoefening

Vraag: Ik hou ervan om je lessen te lezen. Ik ben nog niet helemaal bij dus heb ze nog niet allemaal gelezen, maar ik print ze allemaal uit en zal er later aan toekomen.

De meeste technieken waarover je geschreven hebt lijken door de loop der tijd spontaan te ontstaan in mijn meditaties. Ik doe ze geen van allen bewust. Wanneer ik op mijn meditatiekussen ga zitten is er direct een energie die over me heen komt. Ik geef me er simpelweg aan over en laat het zijn gang met me gaan. Ik heb geleerd om me gewoonweg over te geven met vertrouwen en dankbaarheid.

Vier jaar geleden heb ik tijdens een tiendaagse stilte retraite (vipassana meditatie) een diepgaande kundalini opening ervaren. Sinds toen heb ik iedere dag gemediteerd, gewoonlijk voor een uur. Ik doe dit meestal een keer per dag.

Ik moest leren hoe ik om moest gaan met die nieuwe energie die totaal was losgeslagen en in het begin volledig de controle had over mijn lichaam, wat verschillende problemen creëerde voor me. Ik moest leren om mezelf te gronden, te beschermen en ik moest leren om op een nieuwe manier te functioneren. Er zijn veel diepgaande ervaringen geweest tijdens dit proces wat nog altijd gaande is. Ik heb geleerd om er op te vertrouwen dat ik word gezuiverd.

Ik heb verschillende technieken opgenomen in mijn dagelijkse beoefening. Ik gebruik wierook, omdat ik het lekker vind, en ik luister vaak naar chants in het Sanskriet wanneer ik mediteer, maar het voelt meer alsof ik gemediteerd wordt. Soms herhaal ik chants in mijn hoofd; ik heb ontdekt dat de volledige SHREE OM I AM beter voor me werkt dan alleen I AM. Maar vaak verdwijn ik gewoon in het niets.

Mijn vraag heeft betrekking op mijn beoefening. Het lijkt voor me te werken. Soms dan herken ik tijdens het lezen de technieken waar je over spreekt, deze zijn dan op een bepaald moment ontstaan in mijn meditatie. Nu is het zo dat wat ik nu doe voor mij werkt, en ik vraag me af of het zal helpen om over te schakelen naar het meer bewust uitvoeren van de verschillende technieken.

Vaak voelt het alsof ik de getuige ben van alles wat er in mijn lichaam plaatsvindt. Ik geef me gewoon over en observeer. Ik word de getuige, ik oordeel niet, ik laat eenvoudigweg los. Soms is er een diepgaande leegte, op andere momenten zijn er veel gedachten, lichten, kleuren, visioenen, etc. Ik heb dan het gevoel dat de energie door mijn lichaam heeft bewogen, me zo heeft geheeld en blokkades opruimt. Op sommige momenten was er veel fysieke beweging en soms was het pijnlijk, maar ik heb het gewoon maar laten gebeuren. Ik ervaar regelmatig spontaan diverse yogahoudingen en mudra’s. Er zijn tijden geweest dat ik alleen maar een uur lang heb gehuild, zonder te weten waarom ik huilde. De energie ging dan naar een bepaald gebied van mijn lichaam en ik begon te huilen. Het voelt altijd als een enorme opluchting, en ik voel me daarna erg goed. Het voelt alsof ik Lichter en Lichter word. Ik ben erg gevoelig voor energie en best empatisch. Ik blijf leren om met dit soort kwesties om te gaan. Het is en zal een reis blijven.

Heb je enige opmerkingen of suggesties? Ik vind je lessen erg ondersteunend.

Antwoord: Dank je voor je vriendelijke opmerking. Het wordt zeer gewaardeerd. Je ervaringen klinken soepel (prachtig!) en alsof je goed vooruit gaat, dus wie ben ik om aanpassingen te suggereren? Het klinkt alsof je plezier hebt op je reis, en dat is hoe het zou moeten zijn.

Aan de andere kant is het zo dat meditatie en de meeste andere technieken de meest efficiënte resultaten behalen als de techniek voor een vastgestelde tijd de voorkeur krijgt. “Efficiënt” betekent maximale vooruitgang met het minste ongemak. Het heeft een bepaalde mate van “doen” nodig, en ik weet niet zo goed hoe dit gedaan kan worden zonder op een bepaalde manier de oefeningen te doseren.

Een gestructureerd oefenprogramma kan misschien beperkend lijken wanneer je al lange tijd de gewoonte hebt om een vrije vorm van oefenen te gebruiken. Maar toch, structuur heeft zijn voordelen. Het houdt ons op koers, vooral wanneer er invloeden zijn die ons af kunnen leiden. Het weerhoud ons ervan dat we ons zelf voor de gek houden door te denken dat we de beoefening aan het doen zijn terwijl we alleen maar aan het freewheelen zijn. Structuur is ook behulpzaam wanneer we gebruikmaken van een integratie van krachtige gevorderde technieken die veel extatische energie door het zenuwstelsel heen bewegen. Het is makkelijk om teveel te doen wanneer er zoveel extase gegenereerd wordt, en dan hebben we een manier nodig om onze beoefening te doseren voor een optimale toepassing en gemak. Het gebruiken van een klok (timer) wordt dan belangrijk. Er zijn genoeg voorbeelden in de lessen over het belang van self-pacing (je eigen tempo bepalen). Self-pacing is een essentieel onderdeel van de beoefening van de meeste mensen hier. Dit is een erg snel pad – zo snel als de beoefenaar wil gaan. Zonder verstandige self-pacing zouden er geregeld mensen opbranden. Zelfs met self-pacing wordt het soms een beetje ruig.

Het is dus de vraag hoe snel je wilt gaan, en tegelijkertijd veilig (en verstandig).

Misschien zou een compromis voor je werken. Sommige technieken doe je op tijd, en een ander deel van je routine zou dan zijn vrije vorm kunnen behouden. Een geregelde dosis wervelkolomademhaling zou vooral kunnen helpen wanneer je soms delicate emoties ervaart, wat zou kunnen duiden op een innerlijke energetische onbalans.

Het is een kwestie van zo snel en soepel reizen als dat we zelf kiezen. Het is aan jou.

De guru is in je.