Les 205 – Meer over kechari
Vraag: Namasté: ik wil je vragen om een afbeelding waarop de verschillende fasen van kechari duidelijk te zien zijn. Je uitleg in woorden van kechari mudra is erg uitgebreid; toch zou een afbeelding het makkelijker maken om het te begrijpen. Tenslotte is een afbeelding meer waard dan duizend woorden! Iemand die het tongriempje heeft doorgesneden vertelde dat hij moeite heeft met duidelijk praten doordat de tong erg lang wordt – is dit in jouw ervaring ook zo? Hij zei ook dat de elementen (de vijf elementen in het lichaam) uit balans raakten (ik weet niet wat het precies betekent maar het klinkt niet al te best).
Je beschrijving van kechari mudra is fantastisch en ongeëvenaard in vergelijking met wat ik tot nu toe ben tegen gekomen. Ik ben hier erg dankbaar voor.
Antwoord: Ja, een afbeelding is meer waard dan duizend woorden, en voor kechari zijn afbeeldingen erg moeilijk te vinden. In het boek staan de afbeeldingen bij les #108 en op de Engelstalige website kan je verschillende afbeeldingen vinden onder “Kechari” in de links.
Het zeer geleidelijk kleine knipjes maken (ik geef de voorkeur aan deze beschrijving dan aan “snijden”) maakt de tong niet langer. Het maakt de tong alleen geleidelijk aan vrij van de verbinding met de mondbodem, zodat het naar achteren en omhoog kan. In de les over kechari wees ik erop dat de tong al lang genoeg is om alles fases van kechari te volbrengen en hoe je dit voor jezelf kan meten.
Het melken, of rekken van de tong maakt de tong wel langer, maar ik beschouw het niet als de beste manier om fase 2 of 3 van kechari te bereiken, en ik heb mezelf er maar in bescheiden mate mee bezig gehouden. Er zijn verhalen van yogi’s die de tong zover verlengd hebben dat ze van buitenaf het punt tussen de wenkbrauwen kunnen aanraken. Dat is niet nodig. Het is alleen een andere vorm van extremisme in yoga, waar ik niet voor ben.
Twintig jaar geleden ging ik voor het eerst fase 2 in van kechari, en heb nooit enige moeite gehad met praten, slikken of iets anders wat hier fysiek aan was gerelateerd. Maar ik zal ook niet zeggen dat het altijd eenvoudig was. Het herschikt de innerlijke energieën aanzienlijk, misschien is dat waar je vriend aan refereert met betrekking tot de elementen. Maar het is een natuurlijke herschikking die leidt tot veel meer verlichting in het leven, en dat is waarom we yoga doen toch?
Zoals met alle yoga technieken kan van tijd tot tijd wat self-pacing (bepalen van je eigen tempo) nodig zijn. Dit om te voorkomen dat de tijdelijke energetische onbalans die in verband staat met de zuivering in het zenuwstelsel te extreem wordt. Kechari is in dit opzicht niet anders. Na verloop van tijd zullen de energieën zich opnieuw aanpassen aan de steeds hogere niveaus van functioneren, die overeenkomen met hogere niveaus van spirituele ervaring. Dan kunnen we gedurende onze gehele zittende beoefening in kechari blijven, en eraan voorbij, met niets anders dan golven van extatische gelukzaligheid die het hele lichaam omvat. Wie wil kechari vermijden als het zo zal worden? Ik niet!
Kechari is een lange reis met onderweg vele uitdagingen en beloningen, en het vraagt veel bhakti om er mee te starten en het door te zetten. Het is de inspanning zeker waard. Het is een belangrijk aspect van onze verlichting. Kunnen we het zonder kechari doen? Misschien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, omdat ik een van degene ben die gekozen heeft om het pad van kechari op te gaan, en ik weet niet waar ik zonder kechari geëindigd zou zijn. Zeker met veel minder spirituele transformatie dan die ik nu heb ervaren.
Kechari is een van die natuurlijke vermogens die we allemaal hebben. Wanneer het de juiste tijd is, gebeurt het.
De guru is in je.