Les 221 – Groter wordende hartruimte
Vraag: Ik heb echt genoten van je beschrijving van de hart ademhaling (les #220). Ik heb goede ervaringen met de wervelkolomademhaling waarmee ik zes maanden geleden begonnen ben, en dit voegt een nieuwe dimensie toe. Met de normale wervelkolomademhaling voelt het vaak alsof ik me van binnen open in een oneindige ruimte. Soms is het alleen maar een vreugdevolle stilte. Op andere momenten zijn er erg aangename geluiden, zoals een kabbelende bergstroom, kerkklokken, of muziek die ik nog nooit met mijn fysieke oren gehoord heb. Soms zijn er gouden of veelkleurige lichten. Soms is er helemaal geen licht. Ik weet niet waar het allemaal vandaan komt, maar vaak is het verruimend en erg, erg aangenaam. Deze ruimte lijkt zich in mijn hart te bevinden, maar is oneindig veel groter dan mijn fysieke lichaam. Ik heb de afgelopen dagen de hart ademhaling aan het einde van mijn beoefening gedaan. Hoewel ik mezelf niet als erg religieus beschouw, heb ik een christelijke achtergrond. Ik stelde me voor dat ik Christus in mijn hart inademende via het derde oog, en dat ik op de uitademing alle aanwezige onzuiverheden omhoog en door het derde oog naar buiten liet gaan. De innerlijke ruimte komt dan tot leven met enorme golven van liefde en compassie en een gevoel van onbeschrijfelijke kracht en betekenis. Het is wonderbaarlijk. Ook na mijn beoefening loop ik nog rond met dat gevoel. Is dit Jezus Christus in me? Of is het iets anders? Wat het ook is, ik wil meer.
Antwoord: Wat een prachtige ervaring. Het is een mooi voorbeeld van hoe de wervelkolomademhaling in combinatie met diepe meditatie en andere technieken het hart zal openen als onderdeel van de totale zuivering van het zenuwstelsel.
Dit is de “hartruimte” die we binnengaan wanneer ons zenuwstelsel zich opent en onze innerlijke sensualiteit opkomt. Het Sanskriet woord voor het hartchakra is “anahata” wat “niet geslagen geluid” betekent. Sensorische ervaringen komen in de hartruimte uit het niets op, en kunnen gelijktijdig overal van binnen ervaren worden. De geluiden zijn “niet geslagen” en de innerlijke lichten zijn “niet aangestoken.” Wat er in de hartruimte is dat is er gewoon, alsof er daar geen oorzaak en gevolg werkzaam is. Alleen maar een uitstraling van de kwaliteiten van zuiver gelukzaligheidsbewustzijn dat oneindig van binnenuit komt, en inspeelt op onze verfijnde waarneming – een eeuwige innerlijke fontein van gelukzaligheid.
Door een invloed uit te nodigen in onze hartruimte tijdens de hart ademhaling, zoals onze ishta (gekozen ideaal), zal er een opvullen plaatsvinden dat overeenstemt met onze openheid en intentie om waarheid en harmonie te ontvangen. We weten allemaal dat positieve intenties (en gewoonten) in het dagelijkse leven onze hartruimte vergroten en ons verlevendigen, en negatieve intenties (en gewoonten) doen de hartruimte samentrekken en maken ons ongevoelig. Met gevorderde yoga technieken werken we aan de opening van veel diepere niveaus in ons zenuwstelsel. Zo diep dat onze ervaringen de hemelse rijken binnengaan – wat zich allemaal in ons bevindt. Daar worden de negatieve intenties (en gewoonten) gesmolten door de pure liefde van de goddelijke kwaliteiten die van binnenuit opkomen. De ervaringen dat het hart zich samentrekt worden dus minder en minder, zelfs tijdens het vinden van onze weg door deze fysieke wereld waar niets voor lang blijft. De verruiming gaat door wanneer we ons op natuurlijke wijze meer identificeren met dat in ons, wat alleen maar gelukzaligheid is en niet wegkwijnt.
Als we een religieuze achtergrond hebben en geneigd zijn om een ishta vanuit onze traditie te gebruiken, kan dat erg goed voor ons werken in de hart ademhaling. Het zal evengoed werken voor iedere persoon die oprecht naar waarheid verlangt, dit kan doormiddel van iedere traditie of geloof. Want het is de devotie die we voor het ideaal hebben dat aanzet tot de zuivering en opening van het hart. Zo ook stimuleert onze bhakti/devotie al onze beoefening door de verbondenheid van yoga, zoals in de vorige lessen besproken is. Er is hier een interessante verbinding met samyama die voor het eerst aangeleerd is in les #150. Onze groter wordende hartruimte komt overeen met onze uitbreidende innerlijke stilte. We weten dat innerlijke stilte (gecultiveerd in meditatie) het enorme reservoir van goddelijke kracht is waarin we onze sutra’s loslaten tijdens onze beoefening van samyama. Door dit te doen cultiveren we de uitbreiding van innerlijke stilte in allerlei richtingen overeenkomstig het bereik van de sutra’s die we gebruiken. Dit is het verruimen van onze hartruimte. We stimuleren de verruiming van onze hartruimte op vele manieren tijdens onze oefenroutine. Het hart, terwijl het niet vaak in de lessen genoemd wordt, ligt in het centrum van alles wat we doen in de gevorderde yoga technieken (AYP). Dit lokale spirituele energiecentrum wat we “het hart” noemen wordt uiteindelijk alles.
Het openende hart is het medium waardoor onze innerlijke stilte, innerlijke sensualiteit en extatische gelukzaligheid zich langzaam uitbreiden totdat ze alles in onze omgeving omarmen. Dan ervaren we de hele wereld door onze zintuigen op dezelfde manier als dat we de hartruimte ervaren in de eerste fasen van innerlijke verruiming, zoals je beschreven hebt. Uiteindelijk bevat ons verruimende hart de hele wereld. Ons buiten wordt binnen, en ons binnen wordt buiten – een goddelijke paradox. Dat is Eenheid. Wanneer we dan uitademen vanuit onze hartruimte is de hele wereld gezuiverd.
Deze ervaring klinkt misschien heel mystiek. Toch is het geworteld in de neurobiologische transformatie van ons zenuwstelsel dat we cultiveren door onze dagelijkse beoefening. We zijn er voor gemaakt. We zijn allemaal mystici in wording.
De guru is in je.