Les 167 – Alleen op lucht en op zonlicht leven?

Vraag: Er is een techniek waarbij je het lichaam in stand houdt op alleen de essentie van ruimte of zonlicht, heb je van deze techniek gehoord of beoefen je het zelf, of ken je iemand die deze techniek beoefent? Ik heb veel biografieën van overleden Mahasiddha’s gelezen en bijna allemaal hebben ze een bepaalde austeriteit (vasten) ondergaan en het vermogen ontwikkeld om het fysieke lichaam in stand te houden zonder fysiek voedsel. Ik doe trouwens de sun-gazing techniek die herontdekt is door HRM (Hira Ratan Manek) en hij zegt dat hij nu alleen op zonlicht en water leeft.

Antwoord: Ik heb geen contact met diegene die alleen op prana in de lucht of op zonlicht leven, en het is geen vermogen waar ik op dit moment op gefocust ben. Al zou het principe redelijk helder moeten zijn door onze yogabeoefening en ervaringen.

Als we vorderen in onze yoga dan zuivert ons zenuwstelsel zich en opent het zich voor de innerlijke pranische energieën, gevoed door de kundalini/seksuele energie die opkomt vanuit het bekkengebied. Terwijl dit proces rijpt worden we steeds meer van binnenuit gevoed door de actieve levenskracht (prana). In zo’n mate dat de adem spontaan voor langere periodes kan stoppen tijdens pranayama en meditatie, en uiteindelijk ook buiten de beoefening. Zelfs mensen die beginnen met meditatie ervaren deze automatische vertraging en het stoppen van de adem. Hetzelfde geldt voor de inname van voedsel. Als we gevoed worden van binnenuit, zijn we minder afhankelijk van een constante voedselinname en kunnen we eenvoudig vasten zonder ongemak, al is dit een meer uitgesteld proces dan de directe reactie van de adem.

Het spreekt voor zich dat de innerlijke prana ergens vandaan aangevuld moet worden, normaal gesproken door zowel voedsel als lucht, en dat is waar de technieken van de “breatharians” en “sun-gazers” van toepassing zijn. Gebaseerd op wat net gezegd is over innerlijke voeding, lijkt het erop dat deze technieken niet voor directe voeding zijn, maar voor het aanvullen en opslaan van prana in het lichaam (waarschijnlijk in de onderste centra) voor innerlijk levensonderhoud. Het lijkt mij dat dit alles het beste gediend wordt door als eerste yoga beoefening te doen om het zenuwstelsel te zuiveren en te openen wat een voorwaarde is voor zulke verfijnde innerlijke voeding. Dan kan het in stand gehouden worden door het oogsten van prana uit de lucht en/of zonlicht. Dus deze technieken lijken een latere fase te zijn in het algemene proces van verlichting.

De eerste vraag in deze lessen is altijd of het vandaag iets bijdraagt aan het proces van menselijke spirituele transformatie. Leidt het tot meer zuivering en opening in het zenuwstelsel of is het de wagen voor het paard spannen? We zouden allemaal wel als de siddha heiligen willen leven, maar hebben we eerst alle yoga gedaan die zij gedaan hebben om dit niveau te bereiken? Is het ontwikkelen van het vermogen om op lucht en zonlicht te leven zo belangrijk? Of is het alleen maar een bijproduct (een siddhi) van iets veel belangrijkers – onze verlichting, wat het cultiveren en verbinden van de innerlijke stilte en de extatische energieën in ons is. Hoe we onze prana aanvullen is een redelijk alledaags onderwerp in vergelijking tot de goddelijke vereniging die van binnen plaatsvindt.

Ongetwijfeld zullen de hogere vermogens ontstaan wanneer dit nodig is als gevolg van de opening van ons zenuwstelsel, en de natuurlijke opkomst van extatische gelukzaligheid en goddelijke liefde. Dit is de beste, en minst afleidende, houding om te hebben ten aanzien van de ontwikkeling van alle soorten siddhi’s. Gewoon wat stof om over na te denken.

Ik wens je alle succes op je gekozen pad naar verlichting.

De guru is in je.