Les 168 – Is pijn een voorwaarde voor innerlijke vrede?
Vraag: Ik beoefen nu bijna een maand meditatie. Het geeft me enorm veel energie en vrede. Maar een vriend van me, een persoon die een aanzienlijke hoeveelheid yogische kennis heeft en een persoon die ik erg respecteer, vertelde me dat als ik in deze richting verder wil, ik ook bereid moet zijn om pijn te ervaren, vooral omdat mijn verleden uitzonderlijk pijnlijk is geweest. Eigenlijk ben ik met meditatie begonnen om mijzelf van deze pijn te genezen en het leven aan te gaan. Om een leven te leven in vrede, harmonie en met respect voor mijn medemens. Is pijn een voorwaarde voor het vinden van vrede?
Antwoord: Dank je voor het schrijven delen. Nee, pijn is geen voorwaarde voor het vinden van vrede. Dit betekent niet dat we geen pijn zullen hebben, of dat we moeten aannemen dat de reis het niet waard is om te maken als we onderweg wat pijn tegenkomen terwijl ons zenuwstelsel zich zuivert en opent.
Het hangt allemaal af van hoe de obstructies opgeslagen zijn in ons zenuwstelsel, en hoe we omgaan met onze technieken om ze los te laten. Vrede en gelukzaligheid zijn van nature in ons aanwezig. Er zijn vele manieren waarop we onze natuurlijke staat kunnen onthullen. Sommigen zijn radicaler (oncomfortabeler) dan anderen.
In deze lessen is alles ontworpen voor eenvoud en maximale kracht en met minimaal ongemak. De Gevorderde Yoga Technieken (AYP) zijn ontworpen om een pad van genot te zijn van start tot finish. Het is voor niemand noodzakelijk om teveel te doen van een van de technieken. Het is zelfs zo dat dit sterk wordt afgeraden. Als we genieten van de resultaten van onze dagelijkse beoefening zullen we er mee doorgaan. Als het een pijnlijk zwoegen is, wie wil er dan nog yoga doen? Alleen masochisten. Dus alles is gericht op het in balans houden van de technieken om een positieve ervaring te houden van de doorgaande zuivering en groei.
De Gevorderde Yoga Technieken (AYP) zijn als een goed afgestelde auto. Je kan het gaspedaal indrukken en zo snel gaan als dat je zelf wilt. Je kan veilig en soepel op je bestemming aankomen of je kan jezelf om een boom heen vouwen. Het zit hem allemaal in het sturen. Jij bent met deze technieken de bestuurder. Dat is de reden dat we het zo vaak over self-pacing (bepalen van je eigen tempo) hebben in de lessen. Het is erg belangrijk. Het is de nieuwe benadering in deze moderne tijd. Iedereen kan zichzelf naar huis, naar verlichting, rijden op zijn eigen tempo. Er zijn er veel die hier klaar voor zijn.
Zelfs een goede bestuurder zal af en toe wat hobbels in de weg raken. Het is onvermijdelijk op de reis. Het is onderdeel van het leven. Dus we compenseren (vertragen) wat als het hobbelig wordt, en we versnellen weer wanneer de weg weer vlak wordt, en dat zal zeker gebeuren.
Moeten we van onze koers afwijken om door ieder gat en iedere geul te rijden die we tegenkomen? Nee. Dit is de reden waarom we zeggen dat pijn geen voorwaarde is voor vrede.
Het klinkt alsof je reis tot nu toe soepel verloopt, en het vult mijn hart met blijdschap om te horen van je toegenomen energie en vrede. Je bent een zegen voor de hele wereld in je beoefening, want iedereen doet zijn voordeel met jouw zuivering en opening. Ga enthousiast verder en gebruik verstandige self-pacing, en je zal rechtstreeks thuis aankomen bij je goddelijke Zelf. Er wordt veel bereikt in iedere zitting. Levens van pijn en lijden smelten pijnloos weg.
De guru is in je.