Les 36 – Meditatie V&A – De vijfde dimensie

Nieuwe lezers: het is aanbevolen dat je bij het begin van de lessen begint omdat eerdere lessen een voorwaarde zijn voor deze (de eerste les is “Waarom deze bespreking?”).

Vraag: Als ik mediteer, voel ik me alsof ik ergens anders heen ben gegaan. Het is heel plezierig, en het is bezig mijn leven geleidelijk te veranderen. Waar ben ik als ik mediteer? Wat wordt er aan mij toegevoegd? 

Antwoord: Als we mediteren zijn we bezig de geest toe te staan om op natuurlijke wijze ons bewustzijn uit het vertrouwde gebied van tijd en ruimte te halen en te brengen naar het gebied van onvervalst gelukzaligheidsbewustzijn. Bewustzijn is noch tijd noch ruimte. We zouden kunnen zeggen dat het de oneindige dimensie is die achter de wereld ligt die we met onze fysieke zintuigen waarnemen. Naast dat het geen grenzen heeft, is het het eeuwige “Nu”. Bewustzijn is een andere dimensie, voorbij tijd en ruimte – we zouden het de vijfde dimensie kunnen noemen. Met meditatie zijn we bezig om geleidelijk aan de vijfde dimensie van bewustzijn te verbinden met de vier dimensies van tijd en ruimte, zodat alle vijf dimensies uiteindelijk samen met elkaar bestaan. Ons zenuwstelsel wordt geleidelijk aan gereed gemaakt om ons de ervaring van alle vijf dimensies tegelijkertijd te geven.

Dit heeft diepgaande implicaties voor ons dagelijks leven. Voordat we mediteerden, was alles wat we deden in tijd en ruimte. De opties die we zagen waren altijd beperkt tot tijd en ruimte. Met meditatie brengen we er een extra dimensie in, bewustzijn. Het maakt een groot verschil. Nu zien we situaties op manieren die we eerder niet konden zien.  We zijn in staat om de loop van ons leven te beïnvloeden, op manieren die we eerder niet konden.

Stel je voor dat je probeert een puzzel op te lossen die op een tafel ligt. Je kijkt ernaar in twee dimensies, op dat platte oppervlak van de tafel. En wat je ook probeert, de puzzelstukjes sluiten niet aan elkaar. Dan komt er een vriendin de kamer binnen en zegt: “Probeer dit eens.” Ze pakt twee hoekstukjes van de puzzel en schuift ze samen in elkaar, boven de tafel, en ze passen perfect. Door naar de derde dimensie te gaan, de ruimte boven de tafel, kon de puzzel makkelijk opgelost worden. Zo is het leven ook. Als we het alles beschouwen vanuit tijd en ruimte, vier dimensies, is het vaak een onoplosbare puzzel. We draaien rond in cirkels, en krijgen de stukjes nooit aan elkaar. Als we beginnen met mediteren, voegen we een nieuwe dimensie toe, een nieuw perspectief. Dan beginnen de puzzelstukjes in elkaar te passen, en alles begint logisch te worden.

De guru is in je.